یکی از بزرگترین معماها در نجوم جدید آن است که بیش از 90 درصد از جهان نامرئی است. این کلان ماده مبهم با نام " ماده تاریک " شناخته می شود.این مسئله از آن موقع رونق گرفت که اخترشناسان می خواستند جرم یک کهکشان را محاسبه کنند. برای انجام این کار دو روش وجود دارد، روش اول آنکه، ما می توانیم تنها با مشاهده نور و سپس با استفاده از فرمول و تبدیل آن به جرم، آن را محاسبه کنیم.

 روش دوم مشاهده و ثبت چگونگی حرکت ستاره ها است. همه چیز در عالم چرخش محوری دارد. زمین به دور محور خود می چرخد، تمام سیارات در منظومه شمسی مداری را به دور ستاره مادر، یعنی خورشید طی می کنند. خورشید به همراه بیلیون ها ستاره به دور مرکز کهکشان راه شیری می گردد و اینگونه رقصی عظیم در کیهان شکل می گیرد. این چرخش از روش دیگری برای محاسبه جرم کهکشان پشتیبانی می کند. مطالعه چگونگی حرکت ستاره ها، که با سرعت زیاد در لبه کهکشان در حال چرخش به دور مرکز اند می تواند، جرم کهکشان را به ما نشان دهد. و هرچه سرعت چرخش کهکشان بیشتر باشد، جرم نهفته در آن نیز بیشتر خواهد بود.

اما هنگامی که اخترشناسان با نام های Jan Oort و Fritz Zwicky در حال محاسبه دو سیستم کهکشانی در سال 1930 بودند با مشکلی بزرگ برخورد کردند. برای هر کهکشانی که آنها جرمش را محاسبه می کردند دو جواب به دست می آمد که با هم برابر نبود. آنها بسیار دلگرم بودند چرا که هر دو روش محاسبه سالها امتحان، و از آنها جواب درست گرفته شده بود. لذا آنها با نتایجی شگفت انگیز مواجه شده بودند- خارج از محاسبه آنها و جواب بدست آمده و به جز ماده موجود باید مواد دیگری هم باشد که آنها قادر به مشاهده اش نبودند- بنابر این آنها، آن را " ماده تاریک " نامیدند. ماده تاریک به راستی مهم بود، چرا که اگر وجود نداشت، قسمتی مهم از کهکشان ناشناخته می ماند، در حالی که همواره با آن بود و بر گرد آن می گشت.

 ممکن است که این ماده ناشناخته باشد، اما وجود دارد و ماده ای خیالی نیست. مانند آن است که به برجی در هنگام شب نگاه کنید. گرچه می توانید چراغ هایی از برخی اتاق ها را ببینید، اما این بدان معنا نیست که برج فقط همان تعداد اتاق را که شما می بینید، داشته باشد. ماده تاریک نیز دقیقا مانند همان اتاق های خاموش است که از خود درخششی ندارند.

 اخترشناسان نیز امروزه در حال تحقیق و مطالعه بر روی این ماده گم شده هستند. همچنین آن می تواند مرکب از ناشناسانی دیگر مانند، ماخوها (MACHO)، ویمپ ها و نوترینو ها باشد. و می تواند حلالی برای موضوع انرژی تاریک یا نظریه ریسمان باشد. اما هرآنچه که باشد، فهم آن می تواند، کمکی بزرگ به یکی از سوال های مهم و پایه ای در نجوم باشد، و این سوال مهم، سرنوشت جهان چه خواهد شد؟