راهکار های کاهش شكاف ديجيتالي:

با توجه به نقش مهم فناوری های اطلاعاتی و ارتباطاتی در دنیای امروز، طبیعتا معقول، و تا حدودی مقدور، نیست که فرزندانمان را از این فناوری ها محروم کنیم؛ چرا که با این کار در واقع آنان را تبدیل به انسان هایی کرده ایم که فاقد «سواد دیجیتال» هستند و همان طور که در دنیای گذشته اگر کسی بی سواد بود نمی توانست به خوبی گلیم خود را از آب بکشد، امروز نیز اگر کسی از نظر دیجیتالی بی سواد باشد از جهت انجام کارهای روزمره و فعالیت های تخصصی خود با مشکلات جدی مواجه می شود. بنابراین بایستی از یک سو  امکان استفاده فرزندان را از این فناوری ها فراهم کرد و از سوی دیگر تدبیری اندیشید که از خطرات و آفات آن تا جایی که مقدور است در امان باشند. يكي از نتايج مستقيم يا غيرمستقيم چنين امري، كاسته شدن از فاصله يا شكاف ديجيتالي بين نسلي است. (رحمتی،15:1392)برای وصول به چنین مقصودی، راه کارهای زیر به پدران و مادران و همه کسانی که به نوعی حکم بزرگتر را برای جوانان و نوجوانان دارند پیشنهاد می شود:

1-جدی گرفتن موضوع: تا وقتي بزرگترها حضور در فضاي مجازي را جدي نگيرند براي آشنايي با استفاده از آن هم اقدام جدي نخواهندكرد. بنابراين، نخستين گام آن است كه حضور فناوري هاي جديد را به عنوان ميهمان هاي خوانده يا ناخوانده در زندگي انسان امروز جدي بگيريم و براي آشنايي با آنها احساس نياز كنيم.

2-تلاش برای افزایش آگاهی درباره فناوری های جدید: گام بعدي آن است كه والدين از هر طريق ممكن در صدد فراگيري آموزش هاي لازم از نظر سخت افزاري و نرم افزاري درباره اين فناوري ها برآيند. خوشبختانه به هر اندازه اين فناوري ها پيشرفت كرده،هم آموزش آنها، هم كار با آنها آسان تر شده است. امروزه در هر يك از شهرهاي كشورمان موسسات و افراد متخصص فراواني هستند كه مي توانند در يك دوره كوتاه مدت مهارت هاي مختلف مربوط به استفاده از اينترنت و كامپيوتر و مانند آن را با هزينه هاي مناسب آموزش دهند. فقط كمي همت و اراده مي خواهد.

3-دوستی، همدلی و همراهی با فرزندان: فرزنداني كه با والدين خود احساس دوستي و همراهي دارند طبيعتا به آنان بيش از ديگران اعتماد مي كنند و انگيزه بيشتري براي بهره گيري از راهنمايي هاي والدين جهت زيستن در فضاي مجازي دارند. در اين حالت است كه از ناآگاهي يا كم آگاهي والدين سوءاستفاده نمي كنند و اگر هم به مشكل يا مسئله اي برخوردند آن را با پدر و مادر خود در ميان مي گذارند. ايجاد چينن رابطه اي بين والدين و فرزندان، گره گشاي بسياري از مشكلات و مانع از وقوع بسياري از آفات و خطرات زندگي در فضاي مجازي است. پیوند اعضای خانواده‌ و وجود زمینه ارتباطات صحیح بین‌فردی زمانی به درستی برقرار می‌شود که اعضای خانواده با نوعی تفاهم و درک متقابل با یکدیگر تعامل داشته باشند. یکی از عوامل ارتقا دهنده پیوند عاطفی و کاهش‌دهنده شکاف نسلی، گفت‌وگوست؛ یعنی برقراری ارتباط و تعامل کلامی با یکدیگر.بدون شک این خواسته قلبی تمامی والدین و فرزندان آنهاست که بتوانند ارتباطی موثر، سازنده و صمیمی با یکدیگر داشته باشند.

4-پیشگامی در آشنا کردن فرزندان با این فناوری ها: جذابيت ها و كاربردهاي متنوع فناوري هاي جديد از يك طرف و ميل جوانان و نوجوانان به بهره گيري از آنها از طرف ديگر به اندازه اي است كه آنها معمولا حوصله نمي كنند كه شايد پدر و مادرها روزي زمينه ساز آشنايي با اين فناوري ها شوند. از اين رو بهتر است والدين در اين زمينه به صورت فعال وارد ميدان شوند نه منفعل. به اين معنا كه بسته به شرايط و نيازهاي فرزندان شان، در هر مرحله زندگي، آنان را با اين فناوري ها آشنا كنند و خود يا ديگران آموزش هاي لازم را به ايشان بدهند. يكي از فوايد اين كار آن است كه فرزندان گمان نمي كنند كه والدين شان با اصل استفاده از اين فناوري ها مخالف اند.  

5-مشاوره با صاحبان نظر در زمينه فناوری، اخلاق و تعليم و تربيت: هم در دنياي ديجيتال هم در عرصه تعليم و تربيت و اخلاق، مسائل فراواني وجود دارد كه نمي توان انتظار داشت همه پدر و مادرها از آنها مطلع باشند. از اين رو بهتر است والدين در هر يك از اين زمينه ها همچنين درباره شيوه تعامل با فرزندان خود، با افراد آگاه و دلسوز در اين زمينه ها مشورت كنند.

6-آگاهی بخشی به فرزندان درباره خطرات فراروی آنان در فضای مجازی: يك بررسي اجمالي نشان مي دهد كه پدر و مادرها معمولا وقت كمي را براي گفت و گو با فرزندان صرف مي كنند. دلائل اين امر چه موجه باشند چه ناموجه، به هر حال در اين كه چنين وضعيتي تاثيرات منفي از خود باقي ميگذارد ترديدي وجود ندارد. بنابراين، بهتر آن است كه والدين در فرصت هاي مختلف يا خودشان يا توسط افراد مناسب، آگاهي ها و اطلاعات لازم را هم درباره فوايد و كاربردهاي مثبت هم درباره آسيب ها و خطراتي كه مي تواند بر اثر استفاده از فناوري هاي جديد دامن گير فرزندان شود به آنها معرفي كنند.

7-نظارت بر استفاده فرزندان از این فناوری ها: نظارت والدين بر رفتار و كردار فرزندان، امري است كه هم عقل و هم شرع آن را مي پذيرد.اعتماد به فرزندان گر چه لازم است ولي اين اعتماد بايستي همراه با نظارت باشد؛ چرا كه پيچيدگي هاي خاص فضاي سايبر و وجود افراد سودجو وقتي با كم يا بي تجربگي و صداقت  و سادگي جوانان يا نوجوانان همراه شود، مي تواند فجايع فراواني را به بار آورد.پس با توجه به اين که اکثر کاربران اينترنت نوجوانان و جوانان هستند، براي جلوگيري از اعتياد اينترنتي لازم است والدين بررفتار اينترنتي فرزندان شان کنترل و نظارت منطقي داشته باشند؛ نه به گونه اي که به طور کلي مانع آنها شوند و نه به شکلي که آنان را کاملا رها و آزاد بگذارند که در هر دو صورت فرزندان مورد تهديد خواهند بود.امروزه وب گردی برای برخی جوانان جایگزین ولگردی های خیابانی شده است ، در وب گردی های بدین گونه کاربران بدون هدف و صرفا" به منظور وقت گذرانی وارد اینترنت می شوند و گاها" ساعت ها در این فضای بزرگ و پیچیده ضمن تلف کردن وقت  ، دچار  سردرگمی در اینترنت می شوند.

8-فراهم سازی امکان استفاده از این فناوری ها در محیط خانه: به هر اندازه كه استفاده فرزندان از اينترنت و كامپيوتر در درون خانه انجام شود، آسيب هاي احتمالي هم كاهش پيدا مي كند، چرا كه نظارتي كه در بالا گفته شد بهتر اعمال مي شود(عدم مراجعه فرزندان به کافی نت ها)