ویروس‌هایی که از طریق آبله ، سرخک و سرخجه از فردی به فرد دیگر منتقل می‌شود ، در کودکان خطر جدی در پی ندارد..
اما در افراد بزرگسال ممکن است مدت زمان بیشتری طول بکشد تا بیمار درمان شود. شکل دوم آبله زونا نام دارد که در سن 15 ـ 10 ســـــالگی ویروس آبله ممکن اســـت در سیستم اعصـــــــــــاب بدن باقی بماند. این ویروس‌هــــــــا فعال نمی‌شوند و ممکن است به علت کاهش سیستم ایمنی بدن حتی با یک تب و یا خستگی ، که در بدن نهفته بوده است تبدیل به زونا شود..

این بیماری معمولاً نواحی خلفی بدن را درگیر می‌کند ، مانند دست ، پشت پا و قسمت‌هایی از پشت بدن ، همراه با ضایعات آبدار و خارش پوست است..
در صورت مشاهده اینگونه ضایعات بهتر است از قرص و یا پماد مناسب برای التیام خارش استفاده کرد و شدت و حدت آن را کم کرد.
زونا قابل سرایت نیست ، اما ممکن است افرادی را که هنوز به بیماری مبتلا نشده‌اند درگیر کند. در چنین شرایطی بهتر است از تماس با این افراد اجتناب کرد..
زونا یک بیماری جلدی پوست است ، می‌گوید: این بیماری از کودکی در ریشه اعصاب باقی می‌ماند و با ضعف بدنی ، قند خون ، سرطان و یا بالا رفتن سن ، اعصاب ستون مهره‌ها از داخل دردناک می کند..

در سنین بالا با کاهش سیستم ایمنی بدن ، فرد مبتلا به زونا دیرتر مداوا می‌شود و گاهی مدتها بیمار احساس درد و ناراحتی می‌کند. آبله‌مرغان در دوران کودکی نیاز به مصرف دارو ندارد ، اما هنگام ابتلا به زونا در بزرگسالی باید از داروهای ضدویروسی استفاده کرد..
به هرحال بیماری زونا نباید نادیده گرفته شود در صورتی که این بیماری شدت پیدا کند ممکن است عوارضی همچون زونای چشمی که سبب کاهش بینایی می‌شود به همراه داشته ، به هنگام مشاهدات هرگونه ضایعات پوستی باید بلافاصله به پزشک مراجعه کرد..
داروها و مسکن‌هایی که تجویز می‌شود التهاب و درد و قرمزی پوست و چشم را کمتر می‌کند..

در صورت مشاهده زونای چشمی می‌بایست بیمار را از خاراندن ضایعه‌ای که در چشمش ایجاد شده منع کرده و با کمپرس آب‌گرم و تمیز نگهداشتن چشم از عوارض خطرناک آن جلوگیری کرد..
بنابر این زونای چشمی را باید جدی گرفت چون ممکن است التهاب شدید باعث افزایش فشار به اعصاب داخل چشم و در نتیجه نابینایی شود..